Luke - Chapter 7 | Latin Vulgate (Vulgate)

  • 1. cum autem implesset omnia verba sua in aures plebis intravit Capharnaum
  • 2. centurionis autem cuiusdam servus male habens erat moriturus qui illi erat pretiosus
  • 3. et cum audisset de Iesu misit ad eum seniores Iudaeorum rogans eum ut veniret et salvaret servum eius
  • 4. at illi cum venissent ad Iesum rogabant eum sollicite dicentes ei quia dignus est ut hoc illi praestes
  • 5. diligit enim gentem nostram et synagogam ipse aedificavit nobis
  • 6. Iesus autem ibat cum illis et cum iam non longe esset a domo misit ad eum centurio amicos dicens Domine noli vexari non enim dignus sum ut sub tectum meum intres
  • 7. propter quod et me ipsum non sum dignum arbitratus ut venirem ad te sed dic verbo et sanabitur puer meus
  • 8. nam et ego homo sum sub potestate constitutus habens sub me milites et dico huic vade et vadit et alio veni et venit et servo meo fac hoc et facit
  • 9. quo audito Iesus miratus est et conversus sequentibus se turbis dixit amen dico vobis nec in Israhel tantam fidem inveni
  • 10. et reversi qui missi fuerant domum invenerunt servum qui languerat sanum
  • 11. et factum est deinceps ibat in civitatem quae vocatur Naim et ibant cum illo discipuli eius et turba copiosa
  • 12. cum autem adpropinquaret portae civitatis et ecce defunctus efferebatur filius unicus matri suae et haec vidua erat et turba civitatis multa cum illa
  • 13. quam cum vidisset Dominus misericordia motus super ea dixit illi noli flere
  • 14. et accessit et tetigit loculum hii autem qui portabant steterunt et ait adulescens tibi dico surge
  • 15. et resedit qui erat mortuus et coepit loqui et dedit illum matri suae
  • 16. accepit autem omnes timor et magnificabant Deum dicentes quia propheta magnus surrexit in nobis et quia Deus visitavit plebem suam
  • 17. et exiit hic sermo in universam Iudaeam de eo et omnem circa regionem
  • 18. et nuntiaverunt Iohanni discipuli eius de omnibus his
  • 19. et convocavit duos de discipulis suis Iohannes et misit ad Dominum dicens tu es qui venturus es an alium expectamus
  • 20. cum autem venissent ad eum viri dixerunt Iohannes Baptista misit nos ad te dicens tu es qui venturus es an alium expectamus
  • 21. in ipsa autem hora curavit multos a languoribus et plagis et spiritibus malis et caecis multis donavit visum
  • 22. et respondens dixit illis euntes nuntiate Iohanni quae vidistis et audistis quia caeci vident claudi ambulant leprosi mundantur surdi audiunt mortui resurgunt pauperes evangelizantur
  • 23. et beatus est quicumque non fuerit scandalizatus in me
  • 24. et cum discessissent nuntii Iohannis coepit dicere de Iohanne ad turbas quid existis in desertum videre harundinem vento moveri
  • 25. sed quid existis videre hominem mollibus vestimentis indutum ecce qui in veste pretiosa sunt et deliciis in domibus regum sunt
  • 26. sed quid existis videre prophetam utique dico vobis et plus quam prophetam
  • 27. hic est de quo scriptum est ecce mitto angelum meum ante faciem tuam qui praeparabit viam tuam ante te
  • 28. dico enim vobis maior inter natos mulierum propheta Iohanne Baptista nemo est qui autem minor est in regno Dei maior est illo
  • 29. et omnis populus audiens et publicani iustificaverunt Deum baptizati baptismo Iohannis
  • 30. Pharisaei autem et legis periti consilium Dei spreverunt in semet ipsos non baptizati ab eo
  • 31. cui ergo similes dicam homines generationis huius et cui similes sunt
  • 32. similes sunt pueris sedentibus in foro et loquentibus ad invicem et dicentibus cantavimus vobis tibiis et non saltastis lamentavimus et non plorastis
  • 33. venit enim Iohannes Baptista neque manducans panem neque bibens vinum et dicitis daemonium habet
  • 34. venit Filius hominis manducans et bibens et dicitis ecce homo devorator et bibens vinum amicus publicanorum et peccatorum
  • 35. et iustificata est sapientia ab omnibus filiis suis
  • 36. rogabat autem illum quidam de Pharisaeis ut manducaret cum illo et ingressus domum Pharisaei discubuit
  • 37. et ecce mulier quae erat in civitate peccatrix ut cognovit quod accubuit in domo Pharisaei adtulit alabastrum unguenti
  • 38. et stans retro secus pedes eius lacrimis coepit rigare pedes eius et capillis capitis sui tergebat et osculabatur pedes eius et unguento unguebat
  • 39. videns autem Pharisaeus qui vocaverat eum ait intra se dicens hic si esset propheta sciret utique quae et qualis mulier quae tangit eum quia peccatrix est
  • 40. et respondens Iesus dixit ad illum Simon habeo tibi aliquid dicere at ille ait magister dic
  • 41. duo debitores erant cuidam feneratori unus debebat denarios quingentos alius quinquaginta
  • 42. non habentibus illis unde redderent donavit utrisque quis ergo eum plus diliget
  • 43. respondens Simon dixit aestimo quia is cui plus donavit at ille dixit ei recte iudicasti
  • 44. et conversus ad mulierem dixit Simoni vides hanc mulierem intravi in domum tuam aquam pedibus meis non dedisti haec autem lacrimis rigavit pedes meos et capillis suis tersit
  • 45. osculum mihi non dedisti haec autem ex quo intravit non cessavit osculari pedes meos
  • 46. oleo caput meum non unxisti haec autem unguento unxit pedes meos
  • 47. propter quod dico tibi remittentur ei peccata multa quoniam dilexit multum cui autem minus dimittitur minus diligit
  • 48. dixit autem ad illam remittuntur tibi peccata
  • 49. et coeperunt qui simul accumbebant dicere intra se quis est hic qui etiam peccata dimittit
  • 50. dixit autem ad mulierem fides tua te salvam fecit vade in pace
أعلى